Leeftijd: 31
Mankementen: astma, eczeem, allergieën, stresskip
Voedselallergieën en beperkingen: ei, noten, pinda’s en alcoholOp het gebied van gezondheid ben ik één van de gelukkigen die is opgezadeld met de gouden driehoek: astma, eczeem en (voedsel)allergieën. Allemaal prima mee te leven uiteindelijk, maar bij tijd en wijle heeft mijn lichaam hierdoor behoorlijk veel aandacht nodig.
Door een plotselinge verslechtering van mijn huid, bijvoorbeeld, ben ik nu al een paar jaar op zoek naar een nieuwe balans tussen gezondheid en prettig leven. Verschillende zalven en zelfs een speciaal dieet zijn de revue gepasseerd en uiteindelijk ben ik begonnen met methotrexaat. Dit is een immuun-onderdrukkend medicijn wat een nogal grote aanslag pleegt op je nieren en lever. Oftewel: geen alcohol meer voor mij. In deze serie neem ik je mee op mijn soms frustrerende reis als onvrijwillige geheelonthouder.
Uiteraard is er een gedegen betoog op te stellen over waarom (sommige) ginger beers en ginger ales ook gewoon frisdranken zijn, maar toch wil ik deze kruidige drankjes aandragen als geweldig alcoholvrij/alcoholarm alternatief. Onder de aanname dat je van gember houdt, natuurlijk.
Bij mij zit de liefde voor gember diepgeworteld. Het is zo’n soort smaak die niet bijzonder zoet of hartig is en mijn oma leeft met dit motto. Als kind al schreef ik odes aan haar kip met gember, at ik met veel dankbaarheid gekonfijte gember als fruit en bleef ik maar zeuren of ze de peren met kugel eindelijk een keer zonder amandelen wilde maken. Voedselallergieën, je zult ze maar hebben 😉
Meer recentelijk ben ik erachter gekomen dat het niet normaal is om de stukken gember uit je thee op te eten. Wist ik veel. In ieder geval is het dus geen grote verrassing dat ik naar de gember greep toen ik geen alcohol meer mocht drinken; en ik er al snel achter kwam dat vooral de ginger beer helemaal de shit is.
Van oorsprong is het grote verschil tussen deze dranken dat ginger beer gebrouwen wordt, terwijl ginger ale simpelweg koolzuurhoudend water is met een gembersmaak. Door dit verschil in bereiding hebben ginger beers daarom een wat sterkere, pittige smaak, wat minder koolzuur en kunnen ze tot 0.5% alcohol bevatten. Inmiddels komt het vaker voor dat kleine brouwerijen ook hun ginger ale laten fermenteren en produceren sommige grote frisdrankmaatschappijen hun ginger beer juist op de luie manier door een wat sterkere gembersmaak te gebruiken. Ikzelf heb geen sterke voorkeur voor het bereidingsproces, als het maar Sterk Spul is. Overigens is het wel belangrijk om het suikerpercentage in de gaten te houden, het blijft immers frisdrank.
Mijn favorieten zijn de ginger beers van Belvoir, Bundaberg en Fentimans. De Thomas Henry Ginger Ale is mij natuurlijk te mak, maar hun ginger beer -die ze vanwege het Reinheitsgebot in Duitsland hebben omgedoopt tot Spicy Ginger-is best lekker. Als je van bloemige smaken houdt, dan raad ik de Hot Ginger Beer aan van Luscombe. Zowel de ale als de beer van Fever Tree, daarentegen, vond ik niet bijzonder boeiend, maar ik heb goede dingen gehoord over de smokey variant. Op mijn verlanglijstje staan ook nog de bijzondere creaties van Wostok, zoals de gember/dragon smaak of de peer/rozemarijn.
Oh.. en voor de duidelijkheid, kom alsjeblieft niet aanzetten met Royal Club.
In het volgende deel van deze serie probeer ik mijn teleurstelling over alcoholvrije wijn te verdoezelen met bubbels!
Een aangepaste versie van deze post is ook gepubliceerd in Allergie & Voeding, verenigingstijdschrift van de Stichting Voedselallergie. Foto door Abel Planting.
