Read this post in English.
Het is niet erg sexy of trending, maar voor mij is het een belangrijk onderwerp. Naast een rode en ontstoken huid, wat de meeste mensen toch als eerste opmerken als ze me zien, beïnvloed mijn eczeem mijn leven op veel meer manieren dan in eerste instantie te merken is aan de buitenkant. En ik denk dat het tijd is om dit eens te bespreken, zelfs als het er alleen maar voor zorgt dat ik wat stoom kan afblazen.
Mijn grootste ergernissen?
- Overal huidschilfers. Zo gênant!
- Iedereen heeft goedbedoeld advies, wat vrijwel altijd compleet nutteloos is.
- Krabben, zalven, pijnlijke huid, slapeloze nachten… het kan extreem vermoeiend zijn.
- Kussengevechten zijn een no-no 🙁
- Net als logeren, tenzij je bereid bent er een zware prijs voor te betalen.
- Bloedvlekken op het bedlinnen en op mijn favoriete blouses.
- De hele tijd krabben en anderen irriteren met het geluid. Het spijt me, mensen!
- Nauwelijks cosmetica kunnen gebruiken. Zeg smokey eyes maar gedag en verwelkom dood en sluik haar!
- Smeren, smeren, smeren en… nou ja.. smeren. Fucking vermoeiend.
Om het een beetje van me af te schrijven heb ik een aantal lekker sarcastische teksten geschreven over hoe mijn eczeem mij de laatste paar maanden alle hoeken van de kamer heeft laten zien en mijn gevecht om haar vooral de deur te wijzen. Ik hoop dat ze een beetje entertaining zijn. Zo niet, dan geven ze ten minste een kijkje in mijn dagelijkse mijmeringen.
Leesze!
Deze post is ook gepubliceerd in Gaaf!, verenigingstijdschrift van de VMCE.
2 thoughts on “The very unsexy topic of my skin disease”